De teloorgang van mijn illusie dat er een paradijs bestond waar geen slang in zat, dreef me als maker van tekeningen en schilderijen van mijn Spitsbergs en Laplands artistiek werkterrein, in de armen van een zelfopgericht Scandinavisch Eldersland.
Eldersland is geen land en alle land dat niet ontmenselijkt. Het land verwelkomt allen die, in harmonie met fauna en flora nooit willen lopen eer ze kunnen kruipen, nooit willen vliegen eer ze vleugels hebben.
Geborgen in Eldersland teken en schilder ik een bescheiden bijdrage aan de menselijke beschaving, onthecht van elke kunstdwang en in weerwil van mode en trend dat altijd verschuilt wat bevuilt, me ten volle bewust van Jean de la Fontaines, Les amimaux de la Peste: “Al naargelang ge weerloos zijt of anderen doet beven, maakt de uitspraak van het hof uw daden zwart of wit”.
Te vuur en te zwaard teken en schilder ik wachters, poorten en nutteloze voorwerpen ter bescherming van mijn Elderslandse landschappen die een ode zijn aan de schoonheid van moeder aarde en een picturale kritiek op de excessen van de westerse koehandel en wandel, doordrongen van het waanidee dat de aarde de mens toebehoort.
Paul De Roy